Laat deze groeiplek nu in mijn woonplaats zijn.
Op 14 juni had ik met een fotovriend(Ron) die in zijn jongere jaren op de Heerlerbaan woonde op de Kunderberg afgesproken. Vorig jaar waren we er nog samen voor de Gentianen.
Nu eigenlijk voor de orchideetjes.........
Op enig moment ben ik op zoek gegaan naar de Wilde Weit.
In 2013 had ik zo'n 60 exemplaren kunnen spotten.
In 2014 heb ik m niet kunnen vinden.
Maar dit jaar had ik meer geluk. Na een zoektocht van ca 15 minuten heb ik Ron geroepen (want ik wist niet zeker of ik nu wel succesvol zou zijn en was daarom maar even alleen gegaan).
Samen hebben we een aantal foto's kunnen maken. Weliswaar niet gemakkelijk want de groeiomstandigheden waren niet gemakkelijk met de doornachtige struiken......
De Wilde weit is net als de Ratelaar een halfparasiet. Dwz dat hij een gastheer gebruikt voor de opwaartse sapstroom met de benodigde voedingszouten maar zelf kan assimileren.
In sommige plantenboeken staat hij nog vermeld onder de familie van het helmkruid.
Nu staat hij ingedeeld bij de bremraapachtigen.
Het is van oudsher een akkeronkruid; ongewild tussen de graankorrels omdat het zaad giftige stoffen bevat.
Benamingen als Zwartkoren zijn dan ook verklaarbaar.
Ze zijn sterk afhankelijk van grassen en/of graansoorten die ze als gastheer gebruiken.
In de winter kiemen ze en zoeken de wortels van hun gastheer op.
Tegelijkertijd zijn ze sterk afhankelijk van een magere kalkrijke kleibodem.
Dit jaar heb ik slechts een tiental bloeiende exemplaren aangetroffen.
Hoelang deze plant het nog volhoudt is moeilijk te zeggen.
Of ingrijpen van de mens altijd succes oplevert, is ook nog maar de vraag...........
Jo
