Ik vind de balans tussen gewicht en stabiliteit met de X-T1 echt perfect, zeker als je er de VG-XT1 met extra accu nog onder schroeft.
Het geheel heeft dan een betere grip en het gewicht neemt ook iets toe, maar blijft heel acceptabel.
Wil je light en minder lomp, dan volstaat alleen de body en is hij niet groter dan de X-E1.
Qua ergonomie heb ik eigenlijk nog nooit een betere camera in handen gehad, alles klopt, de grip, de plaatsing van de knopjes, 6 programmeerbare buttons zodat je de belangrijkste functies binnen handbereik hebt, een overzichtelijk Q-menu en de belangrijkste zaken als ISO, Exposure en belichtingscorrectie onder de draaiknoppen. Het diafragma zit zoals vroeger op het objectief en je bediend alles razendsnel met twee handen zonder je oog van de zoeker te hoeven halen.
Wat me opvalt aan Fuji is dat de camera echt door en voor fotografen is ontworpen. Ik heb nog niet eerder een fabrikant meegemaakt die zo goed luistert naar haar klanten. Daar waar mogelijk worden verbeteringen en wensen heel snel opgelost in firmware en anders nemen ze dit mee in een nieuw model. Hierdoor is in slechts drie jaar tijd dat het X-systeem bestaat een model neergezet die voor mijn gevoel helemaal klopt.
Een te zware SLR met dito 2.8 lens gaat op den duur zorgen voor vermoeide armen en polsen wat de stabiliteit ook niet ten goede komt.
De laatste keer dat ik met de 5D3 en 70-200 2.8 gefotografeerd heb was eind december in een dierentuin. Na 4 uur lopen was ik er echt klaar mee, ik kreeg gewoon last van m'n handen en polsen doordat daar continu 2,5 kg aan zat te trekken.
Met de X-T1 + 55-200 heb ik niet meer dan 1kg in m'n handen en dat werkt op de lange duur toch echt een stuk prettiger.
De enorme 0.77x grote EVF is heerlijk om mee te werken en vraagt erom je hoofd er tegenaan te drukken. Ik ben nooit voorstander geweest van het fotograferen met de LCD achterop de camera met gestrekte armen, alsof je met je iPhone kiekjes maakt.
Het komt de stabiliteit niet ten goede en je hebt last van opvallend licht op de LCD.
Ik vind deze Fuji's dan ook niet vallen onder de categorie compacts, het is meer een model tussen compact en SLR in.
Hij is ook net wat groter dan de Olympus OM-D5 die ik dus wel echt te klein vind, zeker als je wat grotere handen hebt.
Een gemiddelde SLR is naar mijn smaak eigenlijk onnodig veel te groot, de enige reden waarom deze zo lomp zijn komt door de spiegel.
Hierdoor wordt de afstand van het filmvlak/sensor tot objectief ook groter en vraagt dit om objectieven met een grotere diameter en zijn ook deze dus veel groter en zwaarder.
Rangefinders hebben dit "probleem" nooit gekend en zijn daardoor altijd veel handzamer en lichter geweest, maar zonder in te boeten voor kwaliteit en stabiliteit.
De overgang van de 5D3 met bijbehorende objectieven naar het Fuji systeem was de eerste dag wel wat wennen, want het voelt en is gewoon een stuk kleiner en lichter. Maar nadat je er een dag mee gefotografeerd hebt raak je er erg snel aan gewend. Toen ik na een week de 5D3 weer uit de tas trok had ik echt zoiets van: "wat een bakbeest". Toen viel me eigenlijk pas op hoe enorm groot z'n SLR eigenlijk is en waarom je altijd zo opvalt als je met zo'n camera rondloopt.
Enfin, zit hier een beetje een ander merk te promoten, maar je zult begrijpen dat ik niet meer terug hoef naar SLR (van welk merk dan ook).
Jammer dat Canon nog niet is ingehaakt op deze trend, Nikon heeft een poging gewaagd met de DF en Sony timmert ook hard aan de weg.
Jammer dat de grote jongens nog te weinig investeren in mirrorless, want dit gaat toch echt de toekomst worden. De ontwikkelingen gaan in een rap tempo, was de eerste Fuji x100 meteen razend populair, het ontbrak nog aan snelheid en kwaliteit van de EVF. De daarop volgende X-Pro1, X-E1, X-E2 en X100s zorgden binnen twee jaar tijd al voor veel verbeteringen. De X-T1 is momenteel het paradepaardje met een zeer snel en betrouwbaar AF systeem die in de komende jaren alleen nog maar beter zal worden.
Wat dat betreft blijven de groter merken m.i. teveel vasthouden aan proven technology en komt er behalve de voortdurende pixelrace niet veel meer uit de hoge hoed. Niets revolutionairs alleen maar voortborduren op wat we al jaren kennen.
Kijk je weer naar Fuji, dan zijn ze nu al bezig met de ontwikkeling van een
organische sensor, die naar verwachting in 2015 voor de nodige opschudding moet gaan zorgen.
Fuji zit dus niet stil en verrast regelmatig de wereld met nieuwe ontwikkelingen, terwijl Nikon en Canon elkaar vooral met nieuwe camera's om de oren blijven slaan, die inhoudelijk niet veel verschillen met het voorgaande model. Dat was voor mij ook een beetje het punt waar ik afhaakte.
Ik heb me een jaar geleden ook laten verleiden door van de 5D2 naar de 5D3 over te stappen, prachtige camera, maar wat krijg je nu precies meer voor die € 3000,= ? Betere AF en nog wat kleine handigheden, maar m.o.m. dezelfde sensor en geen spectaculaire zaken waar de wereld op heeft zitten wachten. Idem met de 24-70. De MKI was al een geweldig objectief en was jarenlang het werkpaard van menig fotograaf. En toen kwam er opeens de MKII voor 2500,= en dat zonder IS. En wat krijg je ervoor terug, betere beeldkwaliteit bij f/2.8 dan z'n voorganger, maar vanaf f/5.6 niet schokkend veel beter en alleen voor de pixel-peeper op 100% aantoonbaar.
Ik weet dat ik nu waarschijnlijk een hoop Canon liefhebbers tegen het zere been aan schop, maar zo heb ik het de afgelopen jaren ervaren en bij het andere kamp zie ik vergelijkbare ontwikkelingen, maar weinig vernieuwends. Van Fuji (en andere merken) verwacht ik de komende jaren nog veel moois. De objectieven zijn stuk voor stuk geweldig en er komen regelmatig nieuwe bij. Alle ogen zijn nu gericht op de X-Pro2 die mogelijk de nieuwe organische sensor gaat krijgen of een ander sensor met nieuwe techniek, daar wordt
hier nog druk over gespeculeerd.
Zo, genoeg Fuji propaganda
