Ad blocker detectedCOLON Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors. Please consider supporting us by disabling your ad blocker on our website.
Een keer geen Boris. Wel een saxofoniste, blijft mijn favoriet
Ik werd een beetje kriegel van de fotografen vooraan het podium die maar heen en weer liepen zonder rekening te houden met de mensen die netjes aan de hekken stonden. Achja, kan gebeuren.
Serie is in b/w aan mijn portfolio toegevoegd, een eerste probeersel. Bij interesse plaats ik de kleurenversies.
2. Ulco Bed
3. Candy en Jan van Duikeren
4. Manuel Hugas
5. Candy
6. Chance Howard
7. Oscar Kraal
8. Francisco Morales (voorprogramma)
9. Peter
8. Samir
9. En Franklin Batta himself
Modbreak geert h: foto 1 omgezet in een linkje wegens overschrijden 900pixels.
een serie met wisselende foto's. waarvan ik die waar candy op staat over het algemeen het sterkst vind. Verder stoort mij een blauwe spot zonder blauw licht, dus mi alles kleur of alles zww
Helemaal niet slecht gedaan. Zeker niet omdat je achter het hek moest blijven en ook niet heen en weer kon lopen omdat het zo druk was. Het podium was erg saai en het was heel moeilijk om een sfeervolle achtergrond op de foto te krijgen. Vandaar dat de zwartwit foto's het wat mij betreft iets beter doen. 8 is ook sterk. Heb je trouwens geen foto's van Leona? Die was wat mij betreft het meest fotogeniek.
Van 1 van de fotografen die nogal in de weg liepen voor het hek
Afwisselende serie. Het is al gezegt meen ik.
Algemeen, ik vind het anders dan anderen meestal niet zo'n probleem ZW en kleur door elkaar te mieteren, wel als je dat in een foto doet. Dat vind ik persoonlijk echt minder (#6/7).
Verder valt het me op dat je vooral echt voor momenten bent gegaan, sprekende momenten. Leuk.
Kijk bij de ZW omzetting wel uit dat je aandacht houd waar je hem hebben wil. Bij #1 bijvoorbeeld is de gitaar nu het hoofd onderwerp geworden i.p.v. de vent, die ook best boeiend kijkt zo te zien. (bij #4 doe je dat beter).
Als laatste opmerking (ik ga ze niet allemaal bespreken zoals gebruikelijk, het zijn er me echt te veel): De laatste foto, heb je die dar niet ook een closeup beeld van? Lijkt me werelds een portret van zo'n vent.
Ik hoop dat je hier iets mee kunt...
Marc
“It's always good in photography to remember who has the brain and what is the tool” (Alister Benn in 'Seeing the Unseen')
Voordeel van de z/w omzetting was dat een uitstekende arm ineens veel minder opvalt. Ik was erg tevreden met de shoot, zeker omdat ik weinig bewegingsruimte had en er een heleboel fotografen in de weg liepen
Grote bekende band, en anders dan bij Boris kan ik hier niet even snel vragen of ik ook voor de hekken mag Dus weer een uitdaging op zich. Ik heb een heleboel foto's van Leona maar zit te overwegen om een aparte repo te maken van haar, evenals van Oscar (al twijfel ik daar over, hoe zeer verscheidend hij ook op de foto's staat het blijft achter een drumstel en ondanks die gekke bekken wellicht wat saai hihi)
Laatst gewijzigd door 1 op Cassandra, in totaal 11 keer gewijzigd.
mmk schreefCOLONAfwisselende serie. Het is al gezegt meen ik.
Algemeen, ik vind het anders dan anderen meestal niet zo'n probleem ZW en kleur door elkaar te mieteren, wel als je dat in een foto doet. Dat vind ik persoonlijk echt minder (#6/7).
Verder valt het me op dat je vooral echt voor momenten bent gegaan, sprekende momenten. Leuk.
Kijk bij de ZW omzetting wel uit dat je aandacht houd waar je hem hebben wil. Bij #1 bijvoorbeeld is de gitaar nu het hoofd onderwerp geworden i.p.v. de vent, die ook best boeiend kijkt zo te zien. (bij #4 doe je dat beter).
Als laatste opmerking (ik ga ze niet allemaal bespreken zoals gebruikelijk, het zijn er me echt te veel): De laatste foto, heb je die dar niet ook een closeup beeld van? Lijkt me werelds een portret van zo'n vent.
Ik hoop dat je hier iets mee kunt...
Marc
Tnx, zal er om denken, en volgende keer minder kleuren door elkaar gooien. Doe morgen wel een update online.
Gitarist had ik echter zo gekozen omdat dat de enige foto is waarop hij boeiend kijkt
Dat ik voor momenten ben gegaan klopt. Wil daar wat meer mee doen, herinner me nog steeds een van de eerste opmerkingen over mijn foto's, een foto moet spreken
tatiiana schreefCOLONHaha ik herkende je naam. Maarre volgens mij heb je mij ook nog op de foto gezet, ik zag m alleen niet online terug, kan dat kloppen?
Ja geloof wel dat ik een foto van jou heb. Zal hem even opsturen.
Wat ik al zei Leona doet het erg goed op de foto, maar was ook heel erg beweeglijk. Daar heb ik dan ook veel bewogen foto's van. Benieuwd of je ook een close-up hebt van Leona.
De gekke bekken van de drummer waren zeker niet saai, ook al zit hij achter een drumstel. Wat hier erg lastig was is dat hij ook nogal in het donker zat. Een gekke bek en met zijn gezicht in het licht is dus eigenlijk optimaal, maar denk ik niet te doen vanaf waar jij stond. Overigens valt me op in jouw foto dat zijn gezicht nogal donker en grauw is. Komt dat ook door de bewerking? Als je zijn gezicht wat op kan lichten is dat beter. Nu gaat de aandacht misschien wat teveel naar die blauwe lamp.
Oscar op iso 800, wel te doen maar de cropping is niet optimaal, zat ik te ver weg voor. En Chance Howard was te prominent aanwezig voor een overzichtsshot
Err zoals je wellicht had gelezen tussen de regels door waren het er me al veel teveel. En dat je die missende hebt geloof ik wel hoor . vind je updates niet zo geweldig, met name de microfoons zijn het en der erg storend.
“It's always good in photography to remember who has the brain and what is the tool” (Alister Benn in 'Seeing the Unseen')
Een afwisselende serie met erg goede foto's, maar ook een hoop die niet bijzonder zijn of waar door kleurenklooien afbreuk aan gedaan is. Bij concert- optredenfotografie is mijn mening dat "het moment" belangrijk is. Wanneer gebeurd er even net dat wat leuk is om te zien. Dit gebeurd mijn inziens bij de nummer 2 en de laatste twee van de eerste post.
Bij de updates beide keren de tweede foto. Inderdaad zoals gezegd proberen om de mond niet achter de microfoon te hebben. Daarnaast denk ik dat je bij de sterke platen wellicht nog verder zou kunnen uitsnijden. Zeker bij nummer 2 van de eerste update (hem proberen wat meer naar rechts te zetten). Ik denk dat je met een klein beetje meer aandacht een superserie van 5 foto's had kunnen neerzetten wat meer uitstraling had gehad dan nu het geval is. Het is jammer door de warrigheid van het totale topic dat de echt goede platen die er tussen zitten niet de volledige aandacht krijgen.....
jeroengerssen schreefCOLON
Ik denk dat je met een klein beetje meer aandacht een superserie van 5 foto's had kunnen neerzetten wat meer uitstraling had gehad dan nu het geval is. Het is jammer door de warrigheid van het totale topic dat de echt goede platen die er tussen zitten niet de volledige aandacht krijgen.....
Dit is denk ik precies wat ik had willen zeggen, maar waarvoor mij de woorden even ontbraken. .
Het fameuze "less is more" principe en "kill the darlings" (oh zo moeilijk dat laatste).
“It's always good in photography to remember who has the brain and what is the tool” (Alister Benn in 'Seeing the Unseen')
Ulco Bed
Candy en Jan van Duikeren
Manuel Hugas
Candy
Chance Howard
Oscar Kraal
Francisco Morales (voorprogramma)
Peter
Samir
En Franklin Batta himself
Benieuwd of je ook een close-up hebt van Leona. 
