De digitalisering is waarheidsgetrouw.Ik vind de scan zo te zien niet verkeerd. Ken het origineel niet, dus hier moeilijk te beoordelen of de digitalisering waarheidsgetrouw is.
Ik houd altijd rekening met de karaktristieke eigenschappen van de gebruikte film. In dit geval: "Kodak Elite Chrome 100 extra color", kun je op de DX-codering aflezen.
GdH,
Klopt, er mist wat detail, maar dat ligt puur aan de verkleining en de toegepaste compressie op 't JPEG bestand. Het "origineel" heeft veel meer detail...
Wat ik nog wel mee wil geven: Je kunt nooit van een scan of gedigitaliseerd via een camera, verwachten dat het dezelfde kwaliteit behaalt op een echte analoge vergroting of in het geval van diafilm de projectie. Een echte analoge vergroting, is gewoon veel mooier maar ook nog meer gedetaliëerd. Dit ligt aan het proces, waarbij het lichtgevoelige papier, chemie enz. op elkaar is afgestemd.
Kortom: Je verliest met digitaliseren altijd wat kwaliteit. Een negatieffilm of diafilm is daar in principe ook niet voor bedoelt.
Wat ik ook merk, is dat de ene film zich makkelijker laat digitaliseren dan de andere. De negatieffilm "Kodak Ektar 100" en de "Kodak Portra versies" laten zich makkelijk digitaliseren, terwijl "Fuji superia" zich veel minder makkelijk laat digitaliseren door de hoge dichtheid van de filmlagen. Hetzelfde geld ook voor diafilm: "Fuji Velvia" laat zich niet makkelijk digitaliseren, terwijl "Fuji Astia" zich wel weer makkelijk laat digitaliseren.
Het is wel zo, dat de nieuwere films (Kodak Ektar en een nieuwe versie Kodak Portra) die op de markt zijn gekomen, beter te digitaliseren zijn, omdat de fabrikant daar nu rekening meehoud en vroeger niet; toen werd er niet of nauwelijks gedigitaliseerd.
En wil je echt een kwaliteits digitalisering, dan ontkom je niet aan de drumscan... Dat kan o.a. Hét Beeldgebouw doen; niet goedkoop. Maar dat is de aanschaf van een drumscanner ook niet; minimaal € 100.000...
Benny